HDMI - بخش اول

HDMI چیست و چگونه کار می کند؟

اولین بار در سال 2003 واسط چند رسانه ای HD و یا HDMI: High Definition Multimedia Interface مطرح گردید.پس از گذشت حدودا چهار سال ما امروزه شاهد پشتیبانی وسیع کمپانیها و سازمانهابرای استفاده و استانداردسازی آن می باشیم. HDMI را می توان نسل آینده کابلهای صدا و تصویر نامید که با استفاده از آن می توان بسادگی تصاویر HD و چندین کانال صدا را بر روی یک کابل انتقال داد.

HDMI چیست؟

این کابل بطور موثری مثل یک لوله عریض می باشد که می تواند حجم بالایی از اطلاعات دیجیتال را بین دو منبع منتقل نماید. کابلهای HDMI در ویرایش جدید خود تا 10Gbps  پهنای باند را ارائه می دهد یعنی این کابل میتواند حتی بیش از یک سیگنال ویدئو HD را به همراه هشت کانال صدای 24 بیت فشرده نشده با کیفیت بالا را انتقال دهد، بعبارت دیگر هنگام انتقال هیچ تبدیلی (تبدیل آنالوگ به دیجیتال و برعکس) و یا هیچ فشرده سازی که باعث افت یا تاثیر منفی بر روی سیگنال باشد، انجام نمی پذیرد و تمامی اینها فقط بر روی یک کابل ارسال می گردد.

این واسط چه فرقی با کابلهای آنالوگ فعلی دارد؟

کابلهای آنالوگ از قبیل AV یا Composite ، S-Video یا Component (که در رده مصارف خانگی با تغییری در فناوری آنرا بعنوان RGB می شناسیم) در حال حاضر متداولترین روشهای انتقال تصویر می باشند. در توضیح خلاصه ای از این روشها می توان گفت:

Composite که عمومیت بیشتری در سیستمهای خانگی و رده متوسط حرفه ای دارد، از یک کابل برای تصویر (که همه عناصر اعم از نور و رنگ را روی دوسیم ارسال می کند) و دو کابل صدا (برای کانالهای چپ و راست صدای استریو که در روشهای دیگر آنالوگ نیز مشترک می باشد) تشکیل می شود.

S-Video که دارای کیفیت بهتری می باشد سیگنال تصویر را به اجزای نور (Luma) و رنگ (Croma) تفکیک نموده و روی چهار سیم (یک کابل) انتقال می دهد.

Component یا RGB که در میان روشهای آنالوگ بالاترین کیفیت را دارد، سیگنال تصویر را به سه عنصر رنگ (قرمز، آبی و سبز) تفکیک کرده و بر روی سه کابل منتقل می نماید. امروزه پخش کننده های DVD بیشتر از این روش استفاده می نمایند.

هنگامیکه شما یک دستگاه پخش دیجیتال (VCD Player یا DVD Player) را به یک نمایشگر آنالوگ (تلویزیون) متصل می نمایید، داده های دیجیتال در دستگاه  دیجیتال به سیگنال آنالوگ تبدیل و بر روی کابلهای صدا یا تصویر به دستگاه نمایشگر رسیده و به نمایش در می آید. در هر تبدیل آنالوگ به دیجیتال و بر عکس ، کیفیت صدا و تصویر اندکی افت می کند.

حال شرایطی را در نظر بگیرید که بخواهیم از طریق یکی از روشهای آنالوگ، تصاویر را از یک منبع دیجیتال به یک نمایشگر دیجیتال (LCD ، DLP و یا پلاسما) برسانیم. در اینحالت هم در مبدا و هم در مقصد تبدیل را خواهیم داشت و افت کیفیت و نویز مضاعف خواهد بود.

 در مورد HDMI باید به این نکته توجه داشته باشیم که بخاطر خاصیت ذاتی دیجیتال این واسط، می توان صدا و تصویر را بدون خطر افت کیفیت بخاطر تبدیل نمودن (آنالوگ به دیجیتال و برعکس) یا فشرده سازی، بطور مستقیم به نمایشگر رسانید. تصاویر و صداهای این روش بسیار واضحتر و به اصطلاح Sharp می باشند.

به همان دلیل ذکر شده، این اطلاعات برای نمایشگرهای دیجیتال با کیفیت حقیقی و بصورت PixelbyPixel قابل نمایش می باشند، بعلاوه در سیستمهای HDMI تصویر بطور خودکار به قالب نمایشگر تبدیل می شود. (توجه کنید که این تبدیل در ماهیت تصویر صورت نمی گیرد بلکه تنها در قالب آن اعمال می گردد، برای مثال تبدیل قالب 4:3 به 16:9) جالب اینجاست که تمام این امکانات تنها بر روی یک کابل واسط قابل دسترسی می باشد و شما را از کابل کشی های متعدد و سردرگم کننده رها می سازد.