اسباب کشی

با تشکر از دوستانی که نسبت به بنده لطف داشته اند پس از مشکلات پیش آمده برای قالب وبلاگم به آدرس زیر نقل مکان نمودم. 

امیدوارم که زین پس در آدرس جدید پذیرای شما عزیزان باشم. 

دنیای شگفت انگیز صدا و تصویر دیجیتال

WiMax چیست؟ (۱)

 

معایب و مزایای WiMAX

براى دسترسى به اینترنت، سه راه مطمئن و شناخته شده وجود دارد. اول دسترسى باند پهن (Broad Band) که معمولاً مودم کابلى و DSL براى دسترسى خانگى و خطوط پرسرعت T1 و T3 براى ادارات مورد استفاده قرار مى گیرد. دومین راه، دسترسى WiFi است که کامپیوترهاى رومیزى و به خصوص لپ تاپ ها مى توانند در این روش، با استفاده از امواج رساننده داده هاى اینترنتى، با شبکه جهانى در ارتباط باشند. سومین راه، که قطعاً در کشور ما معمول است نیز دسترسى از طریق خط تلفن (Dial up) است که یک کاربر مى تواند با شماره گیرى یک خدمات دهنده اتصالات اینترنتى و اتصال به ISP ، با سرعتى به مراتب کمتر از دو روش گذشته (و به همین ترتیب هزینه هاى مقرون به صرفه تر) با اینترنت در ارتباط باشد. دو روش پیشین نیز هر کدام در کنار مزایاى مشهودى که دارند واجد نقایصى هم هستند. مثلاً در روش هاى دسته بندى شده در دسترسى باند پهن (مثل DSL) هزینه بالاى دسترسى و همچنین عدم امکان «حرکت» براى کاربر نقص به شمار مى آیند. همچنین در روش بى سیم WiFi  که در آن دسترسى نسبتاً سریع (در مقایسه با Dialup ) به همراه امکان حرکت کاربر فراهم شده است، برد کوتاه امواج و نیز سرعت پائین (در مقایسه با DSL ) خوشایند نیست. حال فرض کنید دانشمندان توانسته باشند روشى را براى دسترسى به اینترنت فراهم کنند که مزایاى تمام روش هاى پیشین را داشته باشد و هیچ کدام از نقایص آنها را هم نداشته باشد! این ایده هیجان انگیز و رویایى اکنون جامه عمل پوشیده و با نام WiMAX  در دنیاى تکنولوژى حضور دارد.  

 
WiMAX چیست؟
WiMAX  یک روش بى سیم فوق العاده سودمند و انقلابى در زمینه دسترسى تمامى کاربران (در هر سطحى) به اینترنت است. این نام از حروف اول کلمات Worldwide Intero Perability for Microwave Access  گرفته شده و همانگونه که از نام آن پیدا است، راه حلى براى دسترسى به اینترنت از طریق امواج مایکروویو است. طراحان و مهندسان این روش بر آن هستند تا در آینده اى نزدیک، دسترسى بى حد و مرز به اینترنت را براى تمامى کاربران تا حد دسترسى به تلفن همراه آسان کنند و همانگونه که اکنون در اغلب کشورهاى جهان، داشتن و استفاده از یک تلفن قابل حمل، به پدیده اى معمولى بدل شده است، دسترسى آسان - و نامحدود به مکان- به اینترنت، براى همگان حاصل شود. WiMAX در آینده بسیار نزدیک، اینترنت را در کنار شبکه مخابراتى قرار خواهد داد و چنان انقلابى را در این زمینه به وجود خواهد آورد که روشن کردن اکثر کامپیوترهاى قابل حمل، خانگى و یا خاص، مساوى با اتصال آنها به اینترنت باشد. این استاندارد از طرف  IEEE معتبر شناخته شده و کد ۸۰۲.۱۶ از طرف این سازمان به آن اختصاص یافته است.

 

 استاندارد IEEE 802.16
وایمکس برگرفته از عبارت Worldwide Interoperability of Microwave Access و به معنای دستیابی گسترده و جهانی به امواج مایکرویو به گونه ای است که از قابلیت تعامل و تقابل داخلی برخوردار باشد.
هنگامی که پیرامون خصوصیات و ویژگی های فناوری WiMAX صحبت می شود، دیدگاه وسیع تری از این فناوری مورد توجه قرار می گیرد و آن استاندارد 802.16 است که توسط مؤسسه استانداردسازی IEEE به تصویب رسیده است. عدد 16 در این استاندارد نشان دهنده گروه کاری است که بر روی دستیابی بی سیم باند وسیع فعالیت دارند که در سال 1999 توسط این مؤسسه استانداردسازی تشکیل شد.
این استاندارد شامل مجموعه خصوصیات و قابلیت های اولیه ای است که در ارتباطات گسترده و جهانی مورد استفاده قرار گرفته و در گروه شبکه های باند وسیع بی سیم شهری جای دارد. چنین شبکه هایی، قابلیت پشتیبانی و پوشش محدوده وسیعی همانند نواحی شهری را دارا بوده و می توانند در محیطی با ارتباطات مش بی سیم اعمال شوند.
استاندارد IEEE 802.16d نسخه ثابت فناوری WiMAX به حساب می آید که امکان دستیابی به چنین شبکه ای را تنها در حالت ایستا و ثابت برای مشترکان خود ممکن می سازد. از دیگر استانداردهای این فناوری می توان به IEEE 802.16e اشاره داشت که نسخه ای گسترش یافته از فناوری WiMAX به حساب می آید و امکان برقراری ارتباط را در حالت سیار بی سیم نیز فراهم می سازد که می تواند در دستگاه های بی سیم سیار مورد استفاده قرار گیرد و در کل می توان تمام گستره های این استاندارد را تحت عنوان فناوری یکپارچه WiMAX به حساب آورد.
اگر چه کارهای اولیه این استاندارد در سال 1999 آغاز شد، ولی پذیرش این استاندارد در دسامبر 2001 صورت پذیرفت که همراه بود با تعیین طیف فرکانسی، قابلیت کیفیت خدمات، قابلیت تقابل و تعامل یکپارچه و مواردی از این جمله که به تدریج گسترش یافته و امکانات بیشتری به آن افزوده شد.
کنترل و نظارت بر این فناوری، توسط سازمان های صنعتی و مؤسساتی بدون سودآوری صورت می پذیرد که در قالب گروهی تحت عنوان WiMAX Forum فعالیت دارند که مأموریت آن توسعه و ترویج و اعطای مجوز به محصولات بی سیمی است که قابلیت سازگاری و تعامل با یکدیگر دارند. 

با تشکر از دوست و همکار عزیزم جناب آقای میرزابیکی

برای مشاهده اخبار و مقالات جدید درباره برودکست دیجیتال کلیک کنید

حجم هوای مورد نیاز برای یک Data Center یا Server Farm

 

تولید سرمای مناسب برای کارکرد موثر سرورها، روترها، سوئیچها و دیگر تجهیزات کلیدی از مهمترین پارامترهای یک Data Center می باشد.

خرابی یا عملکرد نادرست هواساز می تواند پیامدهای جدی برای سازمان یا شرکت شما در پی داشته باشد، پس نسبت به سیستم هوارسانی Data Center خود بی تفاوت نباشید.

استفاده از سیستمهای پیش هشداردهنده و جایگزین می تواند راه کارهای مناسبی برای جلوگیری از این پیامدها باشد. اما قبل از همه اینها محاسبه دقیق و درست میزان هوای مورد نیاز مهمترین کاریست که باید صورت گیرد.

قبل از هرچیز باید با مفاهیم زیر آشنا گردیم:

BTU (British Thermal Unit): واحد اندازه گیری انرژی گرمایی در صنایع سرمایشی و گرمایشی می باشد. در تعریف هر BTU میزان گرمایی است که دمای یک پوند آب را در فشار یک اتمسفر یک درجه از 60 درحه فارنهایت به 61 درجه فارنهایت برساند.

Watt: واحد اندازه گیری توان می باشد که معادل 3.413  BTU است.

Ton: واحد اندازه گیری انرژی سرمایشی است که معادل 12000  BTUمی باشد و توان مورد نیاز برای ایجاد یک قطعه یخ به میزان907.18474 Kg در 24 ساعت می باشد که حدود 3.51 KW است.

بار حرارتی: مقدار حرارت تولید شده در یک مجموعه، بعنوان بار حرارتی تعریف می شود. 

محاسبه بار حرارتی

محاسبه اندازه هواساز برای یک Data Center  یا Server Farm به ظاهر خیلی ساده به نظر می رسد ولی در عمل پارامترهای متعددی در این امر وارد می شود که آنرا کمی پیچیده می کند.

پارامترهای موثر:

مساحت کف اتاق – میزان سرمایش مورد نیاز بسته به مساحت اتاق با فرمول زیر محاسبه می شود:

Room Area BTU = Length (m) x Width (m) x 337

محل و اندازه پنجره های اتاق – اگر اتاق سرورهای شما دارای پنجره نیست می توانید از این بخش صرفنظر کنید در غیر اینصورت :

South Window BTU = South Facing window Length (m) x Width (m) x 870
North Window BTU = North Facing windows Length (m) x Width (m) x 165

اگر مانعی بر سر راه پنجره ها وجود ندارد و نور مستقیم از پنجره به داخل می تابد در نهایت اعداد بدست آمده را در 1.5 ضرب کنید.

واضح است که اگر شما در نیمکره جنوبی زندگی می کنید باید جای مقادیر را در فرمولهای پنجره های شمالی و جنوبی عوض کنید.

کارمندها – اگر در سرور روم شما کارمندانی هم کار می کند، باید آنها را نیز به حساب آورید. برای هر نفر معادل 400BTU محاسبه می شود.

Total Occupant BTU = Number of occupants x 400

دستگاهها – ناگفته پیداست که عمده حرارت تولیدی در یک Data Center مربوط به تجهیزات داخل آن می باشد. حداکثر توان مصرفی هر دستگاه بر روی آن ذکر گردیده است  در حالیکه توان مصرفی واقعی آن ممکن است پایینتر از آن باشد. در هر صورت دست بالا گرفتن آن بهتر از دست کم گرفتن آن می باشد.

Equipment BTU = Total wattage for all equipment x 3.5

سیستم روشنایی – مجموع توان روشناییها باید محاسبه گردد:

Lighting BTU = Total wattage for all lighting x 4.25

در نهایت سرمایش کلی مورد نیاز از مجموع بدست آمده در هر بخش محاسبه می شود:

Total Heat Load = Room BTU + Windows BTU + Total Occupant BTU + Equipment BTU + Lighting BTU

این میزان سرمایش باید با یک یا چند هواساز تامین گردد. 

هواسازهای کوچک حجمی بین 5000 تا 10000 BTU دارند و معمولا در ابعاد پنجره ها  نصب می شوند، ولی هواسازهای بزرگتر در حجمهای 1 تن به بالا هستند و دارای پیچیدگیهای خاص خود چه در زمینه کارکرد و چه در زمینه نصب، می باشند.