معرفی دوربین AJ-SPX800E از سری P2

 

با توجه به پیشرفت فناوری و تلاش در جهت استفاده هر چه بیشتر از فناوری رایانه و اینترنت در ایستگاههای رادیو و تلویزیون (کاربرد برودکست ) شرکتهای سازنده محصولات برودکست به دنبال بکار گیری این صنعت در تولیدات خود می باشند.
شرکت پاناسونیک نیز به موازات شرکت سونی اقدام به تولید فرمت tapeless به نام P2 کرده است. در این مقاله به بررسی محصولات مربوط به P2 می پردازیم.

 

 

شرکت پاناسونیک سه مدل دوربین به فرمت P2 طراحی نموده است:
1-دوربین AJ-SPX800E
2-دوربین AJ-SPC700
3-دوربین AJ-HVX200 

از این میان دوربین AJ-SPX800E مورد تست قرار گرفت. مشخصات این دوربین و نتیجه قسمتی از تستهای به عمل آمده روی آن به قرار زیر می باشد:

1- این دوربین مجهز به 3 CCD با ابعاد 2/3 اینچ و از نوع IT ,600000 پیکسل می باشد.
2- Dsp این دوربین 14 بیتی با قابلیت پردازش 36 مگا هرتز می باشد.
3- مجهز به پنج slot یا درگاه P2 می باشد.

 

4- دیجیتال زوم دو برابر و وایت بالانس اتوماتیک که بیشتر مصارف خبری دارد.
5- نسبت سیگنال به نویز 63 db
6- دیجیتال سوپر گین تا 20 db و سوپر گین تا 48 db
7- امکان data managing : به دلیل مجهز بودن به اسلات sd با ظرفیت 8 مگا بایت یا بالاتر، قابلیت تنظیم سریع دیتا برای تصویربردار وجود دارد. مثلا هر کدام از تصویربرداران می توانند دوربین را بطور دلخواه تنظیم کرده و آنرا روی حافظه sd ذخیره نمایند و از این به بعد در مواقع نیاز آنرا روی دوربین load نمایند.
8- امکان ضبط dvcpro-50 , dvcpro , dv روی کارت حافظه P2
9- داشتن سیگنال خروجی دیجیتال در صورت نصب کارت Aj-ya902
10- قابلیت Voice memo :
voice memo یک دیتا صدا می باشد که می تواند به طور جداگانه به یک کلیپ ویدیو که در حال ضبط یا پخش از طریق دوربین می باشد، اضافه شود به هر کلیپ می توان تا صد voice memo اضافه نمود.
11- قابلیت ضبط  Progressive 25p و Interlaced 50p و تبدیل آنها به هم
12- قابلیت loop recording و pre recording :
در حالت loop recording هر کدام از کارتها باید حداقل به اندازه یک دقیقه ضبط تصویر فضای خالی داشته باشد.در این وضعیت led بالای هر اسلات به رنگ نارنجی روشن می شود.
همچنین قابلیت pre recording این امکان را به تصویر بردار می دهد که تا 15 ثانیه دیتا صدا و تصویر را قبل از زدن دکمه ضبط درون خود نگه دارد تا در صورت تاخیر تصویربردار در فشردن کلید ضبط اطلاعات صدا و تصویر از دست داده نشود که این کار با کمک حافظه داخلی دوربین صورت می گیرد. یعنی اطلاعات ابتدا داخل آن ریخته شده و سپس به کارت حافظه منتقل می شود.
13- در بالای هر اسلات یک چراغ LED قرار دارد تا وضعیت کارت P2 را در هر لحظه مشخص نماید.
14- قیمت پائین دوربین و دستگاه player در مقایسه با دستگاههای فرمت xdcam سونی در مقابل قیمت بالای مدیا 
15- شاتر الکترونیکی با قابلیت سینکرو اسکن
16- قابلیت دیدن detail (جزئیات یک کلیپ)
17- مقاومت در مقابل شوک الکتریکی
18- قابلیت News Gama :این قابلیت جدید که در دوربینهای پاناسونیک قرار گرفته است مورد استفاده خبری داشته بدین صورت که در جاهایی که تغییر کنتراست شدید داشته باشیم چون تنظیم کردن دوربین وقتگیر میباشد لذا با بهره گیری از این قابلیت از اشباع شدن تصویر(over sature) جلوگیری به عمل می آید.

مزایا:

1- داخل دوربین بردها به صورت ماژولار می باشد و این هنگام تعمیرات به عنوان مزیت محسوب شده و در صورت خرابی، هر کدام از پلاکتها  قابل تعویض می باشد. (حتی اسلاتهای P2 نیز بدین صورت است، برخلاف دوربینهای xdcam )
2- ایزوله بودن بلوک ccd از دیگر قسمتهای دوربین
3- تولید حرارت داخلی کم در مقایسه با دوربینهای xdcam وbetacam sx
4- عدم وجود قسمت مکانیکی برای عملیات ضبط دیتا
5- راحتی به لحا ظ باز و بسته کردن
6- مجهز به کانکتور های اتصالی برای گرفتن خروجی صدا و تصویر
7- با تغذیه دوربینهای سونی مدل AC-550E نیز کار می کند.
8- وزن کم در مقایسه با سایر دوربینها (تقریبا 6 کیلو)
9- چنانچه در حین ضبط تصویر، برق دستگاه به هر دلیلی قطع شود، فایل کلیپ مربوطه بدلیل از دست دادن دیتای انتهایی خراب می شود ولی بعد از روشن کردن مجدد دوربین قابل salvage کردن میباشد.
10- پشتیبانی باطری مونتهای مختلف (مونت باطری Anton Bauer-برای باطریهای pro14 –trim14-hytron50-hytron100-hytron120-dionic90-dionic160 کیس باطری bp90 –پک باطری v-mount و کیس باطری np1)

نکته:باید تاثیر اشعه x روی این فرمت بررسی شود.

 

معایب:

1-چنانچه در حین ضبط کارت بیرون کشیده شود، کلیپ مربوطه خراب می شود، دستگاه به حالت Error رفته و چراغ led ها به صورت نارنجی چشمک زن روشن می شود.
2-درصورت خرابی کلیپ علامت x در کنار کلیپ ظاهر می شود، در صورتی که به رنگ زرد رنگ باشد قابل salvage است ولی در غیر این صورت به رنگ قرمز روشن شده و باید آنرا پاک نمود.
3-به دلیل جازدن و بیرون آوردن مکرر کارت p2 درون اسلات مربوطه روی دوربین یا دستگاه player ، ممکن است که آمار خرابی این اسلات در آینده زیاد باشد لذا قبل از تصمیم گیری برای خرید دوربین لازم است تا پیش بینی این مورد برای خرید آن صورت گیرد.
4-قیمت کارت حافظه این فرمت بسیار بالا می باشد. مثلا قیمت M.s.r.p (قیمت خرید جزئی)کارتهای 2 گیگا بایتی 1200 دلار و 4 گیگا بایتی 2200 دلار است که در مقایسه با مدیای فرمت xdcam بسیار بالا می باشد.

 

5-ولوم طراحی شده برای کم یا زیاد کردن صدا به صورت manual بسیار سخت می باشد.
6-این دستگاه فقط کارتهای حافظه ساخت خود شرکت پاناسونیک را پشتیبانی می کند.

Proxy Av

از دیگر قابلیتهای این فرمت امکان proxy av می باشد، بدین معنی است که این دوربینها قادرند تا دیتای تصویری را به صورت low resolution برای دسترسی سریع از طریق شبکه Ethernet ضبط نمایند ( البته این کار توسط کارت option مدل AJ-YAX800G صورت می گیرد.) با بهره گیری از این کارت زمانی که دوربین در حال ضبط روی کارت حافظه P2 به فرمت dvcpro یا dvcpro50 می باشد، تصویر low resolution به طور هم زمان روی حافظه sd ذخیره می شود که این تصویر با سه کیفیت مختلف می باشد:
1-کیفیت 1.5 Mbps برای پخش on air
2-کیفیت تصویری 768 kbps برای انتقال تصویر از طریق شبکه Tcp/Ip
3-کیفیت kbps196 برای انتقال از طریق شبکه (با استفاده از خطوط dial up )

دوربین AG-HVX200:

1-CCD دوربین 1/3 اینچی می باشد و قابلیت ضبط DV/DVCPRO/HD
2-قابلیت اتصال Fire wire
3-5955 دلار قیمت دوربین و9995 دلار به همراه دو کارت 8 گیگا بایتی.

 

با تشکر مخصوص از دوست و همکار گرامی آقای امیر آقایی

 

 

اصطلاحات ویدیویی (۳)

فریم و نرخ فریم   Video Frame and Frame Rate

   برای تعریف نرخ فریم (Frame Rate) ابتدا باید به تعریف فریم (Frame) بپردازیم. فریم در اصطلاحات فیلم، ویدئو، انیمیشن و دیگر موارد مشابه به یک کادر کامل تصویر که به تنهایی می تواند به شکل یک عکس نمایش داده شود، می گویند. هنگامیکه یک تصویر متحرک نمایش داده می شود، هر فریم برای لحظه ای از زمان روی صفحه می آید و با فریم بعدی جایگزین می گردد، که بخاطر متوالی بودن و ماندگاری اثر تصاویر چشم انسان آنها را بدون وقفه می بیند.

نرخ فریم یا Frame Rate توالی نمایش فریمها با توجه به سیستم جاری پخش (یکی از سیستمهای پال، NTSC یا فیلم) می تواند 25، 30 یا 24 فریم در هر ثانیه باشد، بعبارت دیگر سرعت نمایش تعداد مشخصی فریم را در بازه یک ثانیه نرخ فریم می نامند.

با توجه به کاربردهای متفاوت تصویر، نرخ فریم متفاوت استفاده می شود که در زیر به چند مورد آن اشاره می شود:

۱- استفاده در سیستمهای حفاظتی و امنیتی

در این سیستمها چون نیازی به کیفیت بالا نمی باشد یا محدودیت فضای ذخیره سازی یا پهنای باند برای انتقال داده وجود دارد ، معمولا از تعداد فریم پایینتری استفاده می شود که این میزان با توجه به سخت افزار و کانال ارسال بین 8 تا 25 فریم متغییر می باشد.

2- استفاده در تلویزیونهای استاندارد

در پخش تلویزیونی بسته به سیستم پخش همانطور که قبلا هم اشاره شد بین 25 یا 30(29.97) برای سیستمهای PAL و NTSC می باشد.

۳- استفاده در فیلم برداری حرفه ای

در کار حرفه ای فیلم که به فیلم پوزیتیو معروف است تعداد فریمها 24 عدد می باشد که حداقل تعداد فریم است که میتوان با نمایش آن در ثانیه تصویر متناوب و بدون وقفه مشاهده نمود. همچنین می توان از آن بعنوان Frame Rate مرجع نام برد.

۴- استفاده در تصویربرداری حرفه ای

این گزینه بسیاری از اوقات برای مصارف ورزشی یا علمی استفاده می شود. هنگامیکه شما یک تصویر حرکت آهسته ورزشی را با تمام جزئیات و بسیار نرم (Smooth) مشاهده می کنید شک نکنید در اینکه تصویر این صحنه با تعداد فریم بالاتر از حد معمول ضبط شده  و یا زمانیکه صحنه رشد یک گیاه را با سرعت بالا می بینید ممکن است که این تصویر با تعداد فریم هر چند ساعت یک بار یا چند روز یکبار ضبط شده باشد.

گاهی نیز نیاز به تعداد فریم (برای مثال تصویر برداری از اصابت یک گلوله یا اسپری یک حشره کش) تا 4000 یا حتی 10000 فریم در ثانیه بالا می رود. به علاقمندانی که دارای دسترسی به اینترنت سریع می باشند مشاهده تصاویر با Frame Rate بالا را در آدرس زیر توصیه می نمایم.

* با عرض معذرت از دوستانی که نمیتونن عکسها رو مشاهده کنن، بزودی سایت مستقل رو راه اندازی می کنم و از دردسرهای این سایت (Sharemation) خلاص می شم. لطفا با ارائه انتقاد، پیشنهاد و یا راهنمایی در بخش تماس با من  منو در جهت صحیح برای اطلاع رسانی راهنمایی کنید. تا بعد شاد باشید...

سیستمهای ذخیره سازی داده (۱)

با افزایش حجم اطلاعات رایانه ای در عصر حاضر، شاهد مشکلات ناشی از ذخیره نامناسب داده های با حجم بالا، عدم سرعت برای دسترسی مجدد و عدم مدیریت مناسب آنها می باشیم. از اینرو روشهای متفاوت ذخیره داده ها از طرف شرکتهای متفاوتی ارائه می شود که این روشها پس از بررسی در سازمانهای معتبر جهانی به عنوان استاندارد به کاربران جهانی ارائه می شود.

متداولترین و ساده ترین روش ذخیره داده ها ، در حال حاضر
RAID: Redundant Array of Independent Drives
می باشد و در صورتیکه سخت افزار شما آنرا پشتیبانی نماید، حتی در PC های خانگی نیز قابل اجراست.

RAID را به سادگی میتوان نحوه ساماندهی به چگونگی ذخیره داده ها بر روی مجموعه ای از دیسکهای سخت ، تعریف نمود.

استفاده از RAID مزایای زیر را فراهم می آورد:

1-      افزایش حجم ذخیره سازی بدون خرید دیسکهای با حجم بالا و بار مالی زیاد

2-      دسترسی سریعتر به داده ها با توجه به نوع پیاده سازی

3-      قابلیت افزایش اطمینان بقای داده ها یا Availability

4-      امکان بازیابی داده های از بین رفته و جایگزینی آن بطور اتوماتیک

5-      دسترسی کاربران متعدد به داده ها بطور همزمان

یک سیستم RAID شامل مجموعه ای از دیسکهای سخت برای ذخیره داده ها ، کنترلرهایی که با مدیریت نرم افزار وظیفه پردازش داده ها و تقسیم آنها را بین دیسکها بر عهده دارند، کابلها، سیستمهای خنک کننده و... می باشد.

در ادامه به معرفی انواع RAID و توضیح مختصری از هر کدام می پردازیم:

JBOD : Just a Bunch Of Disks

از دو یا چند دیسک تشکیل می شود که می توانند دارای حجمهای متفاوتی باشند و هنگام ذخیره داده بترتیب از دیسک اول تا آخرین دیسک شروع به پر شدن می نمایند. حجم حافظه کل روی این مجموعه برابر با حجم تمامی دیسکهای موجود می باشد. این مجموعه هیچ فرقی از نظر افزایش سرعت دسترسی یا تامین بقای داده با یک دیسک تنها ندارد.

موارد استفاده این روش زمانی است که بخواهیم از دیسکهای کوچکی که استفاده چندانی ندارند، حجم مناسبی از حافظه بسازیم و یا دارای حافظه ای با مدیریت ساده باشیم که در آن تمامی دیسکها مثل یک دیسک واحد دیده شوند.

RAID 0

در این نوع RAID هر داده به تعداد دیسکها تقسیم شده و بطور موازی روی تمام دیسکها نوشته می شود. به این پردازش Striping یا ریز کردن داده گفته می شود. این روش باعث می شود تا سرعت دسترسی به داده ها بالا رود چرا که وقتی یک داده از روی n دیسک همزمان خوانده میشود زمان خوانده شدن به میزان 1/n کاهش می یابد ، اما تامین بقای داده ها پایین می آید چون اگر یکی از دیسکها دچار مشکل شود، تمامی اطلاعات از بین خواهد رفت به همین دلیل این نوع RAID برای مواردی که داده ها قابلیت تولید مجدد ندارند یا برای سیستمهای دارای شرایط بحرانی توصیه نمی شود.

این نوع RAID دارای دو یا چند دیسک با حجم مساوی است که حجم نهایی از مجموع تمامی دیسکها بدست می آید.

این نوع RAID برای شرایط زیر مناسب می باشد:

1-      برای ذخیره کتابخانه های تصاویر یا کتابخانه های برنامه های در حال اجرا چرا که یک نسخه پشتیبان روی مدیای دیگر وجود دارد.

2-   برای ذخیره جداول بسیار بزرگ و یا داده های فقط خواندنی برای برنامه هایی که نیاز به دسترسی سریع به داده ها دارند و امکان تهیه یک نسخه پشتیبان برای زمان بروز خطا وجود دارد.

3-      وارد کردن اطلاعات از منابع خارجی با نرخ انتقال داده بسیار بالا

و برای برنامه هایی که لیستی از درخواستها (Sequential Requests) را برای مقادیر کوچک داده ایجاد می نمایند یا لیستی از درخواستهای همزمان (Synchronous Random Requests) برای داده های کوچک میسازند، که بیشترین زمان را برای گردش دیسک و I/O ها صرف مینمایند، مناسب نمی باشد.

RAID 1

در این نوع RAID هر داده به تعداد دیسکها کپی میشود تا هم سرعت دسترسی و هم تامین بقای داده در سطح بالا فراهم گردد. این پردازش را فرآیند آینه ای یا Mirroring می نامند. اگر در این حالت یک دیسک از بین برود کنترل کننده RAID درخواستها را به اعضای دیگر RAID ارجاع می دهد.

این نوع RAID برای شرایطی که بقای داده ها در سطح بالا با نرخ دسترسی بالا مورد نظر باشد و هزینه حافظه در درجه دوم اهمیت باشد، مناسب است.

RAID 3

در این روش داده ها به بخشهایی تقسیم میشوند، بیت توازن یا Parity محاسبه میشود ، داده ها بطور موازی در دیسکهای مختلف و بیت توازن در یک دیسک مجزا نوشته می شوند. این پردازش را Striping with Parity می نامند. دیسک Parity اطلاعات اضافی درباره داده های سایر دیسکها ذخیره می سازد. اگر یکی از دیسکها دچار مشکل شود، بیت توازن با کمک داده های دیگر دیسکها اطلاعات دیسک خراب را بازسازی می نماید. ریز کردن داده ها نرخ دسترسی بالا و بیت توازن بقای داده مناسبی را برای RAID 3 فراهم می آورد. اما نوشته شدن تمامی بیتهای توازن روی یک دیسک گلوگاهی دائمی برای این روش محسوب می گردد.

RAID 3 از دو یا چند دیسک برای داده ها و یک دیسک برای بیت توازن تشکیل می شود. حجم نهایی این روش از مجموع دیسکهای داده بدون محاسبه دیسک Parity بدست می آید.

RAID 3 برای برنامه هایی که دارای درخواستهای ترتیبی برای داده های با حجم بالا هستند، مثل پردازش تصاویر ویدئویی یا گرافیکی و یا فایلهای CAD/CAM مناسب و بطور متمایز دارای کارایی عالی برای برنامه های متمرکز انتقال داده و نه برنامه های متمرکز برای درخواستهای I/O می باشد.

RAID 5

در این روش نیز مثل  RAID 3داده ها به بخشهایی تقسیم میشوند، بیت توازن یا Parity محاسبه میشود ،  اما داده ها و Parity بطور موازی در دیسکهای مختلف نوشته می شوند. گلوگاه مربوط به نوشته شدن بیتهای توازن روی یک دیسک در این نوع RAID از بین رفته است.

 محاسبه بیت توازن از  XORداده های معمولی بدست می آید و در صورت بروز خطا با عکس این رابطه میتوان داده از دست رفته را محاسبه کرد.

RAID 5 از دو یا چند دیسک برای داده ها و یک دیسک برای بیت توازن تشکیل می شود. حجم نهایی این روش از مجموع دیسکهای داده بدون محاسبه دیسک Parity (گرچه بیت توازن در تمامی دیسکها پخش شده است) بدست می آید.

RAID 5 برای استفاده در حالتهایی که داده ها دارای مشخصات زیر باشند، مناسب است:

1-    داده ها دارای ارزش نگهداری هستند اما نه به اهمیت RAID 1

2-      نرخ خواندن داده بالا

3-      نسبت نوشتن داده ها به خواندن آنها کم باشد.

RAID 6

این نوع RAID همان RAID 5 می باشد با این تفاوت که پس از تقسیم داده ها، محاسبه دو بیت توازن انجام می پذیرد و دو دیسک برای Parity باید در نظر گرفته شود. با این کار اگر دو دیسک از مجموع دیسکهای RAID دچار مشکل شود باز هم سیستم به کار خود ادامه خواهد داد.

این روش برای شرایطی مورد استفاده قرار می گیرد که بقای داده ها در بالاترین حد مورد نیاز باشد.

 
ترکیب انواع RAID

سطوح مختلف RAID را میتوان به صورتهای زیر ترکیب نمود:

RAID 0+1 همان RAID 1 است که دارای اعضای متشکل از RAID 0 می باشد.

RAID 1+0 همان RAID 0 است که دارای اعضای متشکل از RAID 1 می باشد.

RAID 5+0 همان RAID 0 است که دارای اعضای متشکل از RAID 5 می باشد.

دیسکهای یدکی Hot Spare Disks

دیسکهای اضافی یا یدکی ، دیسکهایی هستند که روی سیستم نصب می شوند اما تا زمانیکه یکی از اعضای زیر بار RAID دچار مشکل نشده باشد استفاده نمی شود. وقتی یکی از دیسکهای RAID به هر دلیلی خراب شود یا از مدار خارج گردد، با این دیسک بدون مداخله کاربر جایگزین می گردد.